FAQ. 1: De veiligheid in Mexico

Vandaag het begin van een nieuwe serie: veel gestelde vragen.
Vragen waar je als Mexicoganger een antwoord op moet kunnen geven, aangezien je bij thuiskomst heel wat hebt uit te leggen. We trappen af met het thema waar iedereen het over heeft als je zegt dat je in land van al haar dromen bent geweest:

Wat merk je nou eigenlijk van die lijken in de berm onveiligheid in Mexico?











Dat hangt er van af. Kijk dus maar wat van jou op toepassing is...

1) Niets: Ik ben een feestbeest in Cancún (Springbreak, bitches!!), of een naïeve reiziger in een ander toeristisch oord. Ik spreek geen Spaans, kom alleen het (all-inclusive) resort uit om lekkere wijven te neuken, of, als de kater het toestaat, een te druk bezochte tempel van de mayas te bekijken.
2)  Vrijwel niets: Ik woon in het centrum van Guanajuato en die stad heeft, ivm de grote hoeveelheid toeristen en de daarmee gepaard gaande legale geldstromen, weinig met de rest van het land te maken omdat de politie daar nog enigszinds controle houdt en burgers niet in de verleiding komen om te handelen in poeder of planten. Vooruit dan, ik moet wel wennen aan die gasten die met shotguns de lokale Albert Hein to go bewaken op het moment dat de geldwagen langskomt. De vele agenten met mitrailleurs in de hand en bivakmuts op de kop, zien er ook wel lijp uit, maar doen verder niets. Bovendien moet ik ook hier niet te vaak in mijn eentje in het donker door de steegjes wandelen, maar in principe overkomt me niks!
3) Soms zie ik iets vreemds liggen langs de weg: Ik woon in Guanajuato maar trek graag het land in, bovendien lees ik kranten en kijk ik iedere dag naar het nieuws. Als ik me boven de centrumring begeef voel ik me soms onveilig, en doe ik dat na 22:00 ´s avonds, dan kan ik vast met de bank bellen om mijn pasjes te laten blokkeren. Reis ik verder het land in, maar doe ik geen gekke dingen, dan zie ik politiecontroles, legertrucks, grote terreinwagens met dikke Mexicanen achter het stuur (cowboyhoed, lelijke riem, + coybowlaarzen) en weet ik dat ik niet moet uitstappen of direct rechtsomkeert moet maken. Er gebeurt dus niets, zeker niet als ik op de toeristenroute blijf, tenzij ik dom ben en het verkeerde avontuur opzoek.

Ciudad Juarez 

4) Veel: Ik woon of werk in een grote stad aan de grens (zowel noord als zuid), doe verder niks toeristisch (want relatief veilig, streng bewaakt gebied) en ben constant in contact met de lokale bevolking. Een schietpartij? kan gebeuren. Evenals een wegblokkade en een harde confrontatie tussen drugsbendes onderling, of met het leger. Bovendien moet ik in de gebieden zijn waar nu.nl over schrijft.
5) Heel veel: Ik woon in Chihuahua, Ciudad Juarez, of in een lelijke buitenwijk van Mexico stad. Ik kan niet om de drugsbendes heen, de politie bestaat niet meer, en als ik ga stappen pak ik een taxi om naar de volgende kroeg te gaan, 50 meter verderop... Bovendien kent iedereen wel iemand die ontvoerd is, in het criminele circuit zit, of corruptie doodnormaal vindt. Ik ben gewend aan het geluid van ratelende mitrailleurs en kijk niet raar op van een lijk, opgehangen, al dan niet onthoofd, aan de stadsbrug.
6) Alles: Ik woon of kom vaak in een klein bergdorpje in het noorden van het land. Hier staat alles in het teken van de drugshandel. De bevolking is arm en, als ze niet wil omvallen van de honger, moet ze wel drugs verbouwen/ verkopen/ laten verkopen. De grote capo´s zijn hier niet alleen de baas, ze worden ook gerespecteerd (ze investeren in de lokale kerk, het buurthuis, geven cadeau´s aan de armen, etc).

NB: Persoonlijk krijg ik echt weinig mee van alle ellende en beweeg ik tussen antwoorden 2 en 3. Vergeet ook niet dat het leven hier gewoon doorgaat, de mensen nog steeds tortillas eten en dat er meestal niets gebeurt. Ik lees wel de kranten en probeer weg te blijven uit gebieden waar je in plaats van een kaakje, een kogel of een lijntje coke krijgt gepresenteerd bij de koffie. Wat het meeste indruk op me maakt zijn verhalen van vrienden of bekenden. Een overval op straat is niet meer bijzonder, iedereen heeft wel een keer zijn telefoon of portemonnee moeten inleveren aan opgeschoten knaapjes. Erger is het grenzeloze geweld waar ik ook wat over hoor door met zoveel mogelijk mensen te praten Zo woon ik nu in huis bij een student van de voetbalschool van Pachuca. Hij stond op het veld toen dit gebeurde...